Rüzgar taciz ediyordu,bütün hava sahamı.
Dilekler diliyordum sarhoşça,
Haram!
Günahlar tatlı tatlı fısıldıyordu,
tatlı şarkılar.
Haram!
İçinde eskiden tanıdığım birine,
şiirler düzüyordum.
Haram!
Metropolün getirisi araç sesleri,
ve inanılmaz bir karanlık.
Mutluluktan uzak bir kuytu,
sarhoşların arzuladığı,
Fakat aşıkların korktuğu.
İncinmemiş her tebessümün,
Tiksindiği,
Fakat kaybetmişlerin,
bayram edeceği bir kuytu.
Sahne benimdi!
Fakat tek başına oynamaktan korkardı,
Oyuncu..
Oyuncular takdir toplardı,
ama yalnızdı.
Benim gibi,
karaktersiz ve de,
Şanssızdı.
Umudu koklar ama,
Yalnızdı.
Bir delinin sokaklarda,
Çıplakça koşarcasına...
Ateş Şentürk