Altın kemerli bir boksörden,
Dayak yemiş gibiydim.
Öfkeliyken,
Acı çekercesine gülümsemeler..
Ve bir tane patlattım,
Arsız yalancıya.
Ben ona vurmuştum fakat,
O beni dövmüştü..
Kadınlar,
Çok daha fazla,
Acımasızdı,
Altın kemerli iri kıyımdan.
Yeminler ediyor,
Tövbeler biriktiriyor,
Dudaklarından öpüyor,
Ve bir yalanla suratına,
Güzelce bir sağ direk geçiriyor..
Ve bunu,
DEFALARCA TEKRARLIYOR!
Seni öperek,
Yeminlerle yerden kaldırıp,
Tekrar yere seriyor!
Kemeri elinden alınmış,
Bir boksör gibi,
Kana susamışçasına..
Ateş ŞENTÜRK
Mürekkep ivme kazanmıştı yine,
el yazıma küfürler savuruyordu.
O bile,
kayıp gitmek istiyordu sayfadan.
Buruşturup attım.
Yenisi de çok temiz gözüküyordu.
Dertleşemeyecek kadar temiz..
Ben bile,
kendimle anlaşamazken,
bırak insanları,
materyallerin beni anlamasını beklemek,
bencillikti belki de.
Nedenler okyanusuna,
tüpsüz dalmıştım yine.
Gökyüzü,
fazla sulu tuvalden çıkan,
pastele bulanmış gibi,
gri tonuyla,
yaşlı,
yıpranmış,
ve olgun duruşuyla,
adeta dertleşmeyi bekliyordu.
Ben ruhuma soyundum,
o daha çok giydi bulutları üstüne.
Gökyüzü kapalı değil,
adeta içine kapanıktı o gece.
Dinlemeyi seçti,
anlattım.
Ağladı,
ıslandım.
Anlattıkça ıslandım.
Ve sonra,
hiçbir şey olmamış gibi,
Tekrar güneş açtı.
Belki de,
gökyüzünün beni anlamasını beklemek,
bencillikti..
Ateş Şentürk
Saat sabaha karşı 2'yi,
bir o kadar geçiyordu.
Bense,
bozuk el yazımla,
bir çoğunu hiç ediyordum.
Bozuk el yazısı olan kimselerin,
yazma isteği,
bana hep,
kötürüm berduşların,
koşma arzusunu hatırlatır.
Oysa,
koşabiliyordu piçler,
2 Protez bacak,
ve kocaman inançlarıyla..
Başarı kimindi burada?
Yapay protezi hayata geçiren,
Fransız Parenin'in mi?
yoksa,
proteze uyum sağlayan
berduşun mu?
Ya da,
bu ikisini bir araya getiren,
Tanrı mı başarılı olan?
Ya da Charlie Chaplin'in,
"Charlie Chaplin'e benzeyenler" yarışmasına
katılıp,
3'üncü olması mıydı başarı?
İşte başarı bu kadar:
Nahif,
çelişkili,
ve başarısızdı..
Ateş Şentürk
Kural tanımaz dünyanın,
itaatkar çocuklarıyız biz.
O kadar nizamiydi ki
kötülükler,
O kadar özenli ve düzenliydi ki
talihsizlikler,
O kadar sıralı,
O kadar monoton,
ve o kadar
alışıla gelmiş duruyordu ki
bazı şeyler,
Tesadüf olduğuna inanmam,
beni 'dinsiz' değil bir 'beyinsiz'
yapardı ancak..
ABRA KADABRA!
Her şey çok güzel olacak..
Siz bunu benim,
kadehime anlatın ancak.
Belki sizinle,
size göre bir kafa bulur..
Dogmalarınızla,
yarattığınız kahramanlarınızla,
ve hayalinizdeki
siyah jartiyerli kadınla,
içiyorum bugün.
Herkes mayışıyor,
sarhoş oluyor,
Dogmalarınız ve kahramanlarınız,
yataklarına çekiliyor.
Bense,
siyah jartiyerli kadınınızla,
sevişiyorum bugün..
Parmaklarım bir sigaraya,
bir kaleme uzanıyor bu ara.
İspirto kokusuyla karışmış nikotin,
sanırsam kafa yapıyor bana..
Gözyaşının düşmediği her boya,
o boyanın düşmediği her kağıt,
yok olmaya mahkumdur.
İşte bu yüzden yok olmayacağım..
Dünyanıza sadık kalmayacağım.
Seks kölelerinin,
takım elbiseli piçlerin taşşaklarını yaladığı,
otizmli çocukların,
merhametinize dokunsun diye reklamlara çıkartıldığı,
bu düzenin,
içine sıçacağım..
Kahretsin!
Son iki satıra mürekkep damladı.
Kaderin bile bana uyguladığı sansürün,
amına koyacağım..
