Dikiş tutmaz,
Kanaması durmamış hiç bir
yürek.
Lambalar yağar üstüne,
Suçluluk hissi,
Suçluluktan daha önemliymiş gibi.
Bir şiir yazılır,
Bir orospu,
Bir hissiyat duyulur derinlerde,
Suçluluktan daha önemliymiş gibi.
Bir tanrı konuşur,
Binlercesi kulaksız.
Bir insan konuşur,
Binlerce kulak kabartı.
Kötülük ve iyilik bu kadar abartı.
Kötüyü kötüyle,
İyiyi iyiyle,
Ve hatta kötüyü iyiyle bırakıp.
Dikiş izlerime tecavüz ediyorum.
Biraz bencil olarak.
Bencil insanlardan tiksinerek,
Bencilliğimle sevişiyorum.
Ne ölüm uzak,
Ne mutluluk.
Öyle bir araf ki bu,
Ötesi kuruntuluk.
Ateş Şentürk