Kendimle gurur duymuyorum.
Kötü şeyler yaptım.
Çok insan kırdım,
Çok fazla ağlattım,
Çok fazla aldattım,
ve
çok fazla anlattım.
Sanki haklıymışım gibi.
Çok küfür ettim,
Çok içtim,
Çok içine ettim bu hayattın.
Çok fazla ağladım,
Çok fazla ağlattım,
Çok fazla yaktım.
İntikam alırmış gibi.
Ne yüzyıllık bir sevdanın başrolüyüm,
Ne bir müzik notasıyım,
Ne de güzel bir cümlenin noktası.
Bir piçim,
Bir hiçim.
Yaşamımı,
Bir spermine borçlu olduğum adamın,
Babamın,
Bile namlusunun ucunda,
Bir serseriyim.
Bu kara şehrin,
Ücra köşesindeki bir orospu,
Benden daha gururludur.
Daha değerlidir,
Daha kıymetlidir,
Daha haysiyetlidir.
Çünkü bir orospu yalan söylemez.
Çünkü bir orospu,
Yaptığı şeyle ilgili kelime cambazlığı yapmaz.
Çünkü orospuluk ciddi bir iştir.
Öyle yarım kalmaya benzemez.
Ya işini yapar ya yapmaz.
Yapıyormuş gibi yapmaz.
Benim gibi..
Yapıyormuş gibi yaptım her şeyi.
Seviyormuş gibi,
Çalışıyormuş gibi,
Önemsiyormuş gibi.
Bu amına koyduğumun dünyasında,
Kendini umursamayan biri,
Başkasını nasıl umursayabilir?
Ciğerlerine savaş açmış birisi,
Nasıl bu dünyayı sevebilir?
Kendini sevmeyen birisi.
Bilyeleri elinden alınmış bir çocuk gibi,
Sızlamaktan yoruldum.
Büyü,
Büyü,
Büyü,
Büyü artık.
Bir orospu gibi.
Kabul et artık,
Her şeyin senin sikip attığını.
Ya kes bileklerini,
Ya da
Karaciğerinle barış ve bir sigara yak.
Ve
Sonra sor;
Vizite ücreti?
Ateş ŞENTÜRK