henüz görmemiş,
bu yüzden ölmemiş.
Her yol yokuşsa,
insanı korkutmaz mı düşüş?
Tren garlarında piyano sesinin ne işi var?
Hüznüme güneş gördürmek istemiyor,
bütün bu olanlar.
Sigara paketinden önce,
çakmak biter miymiş hiç?
Ne saçma!
Karanlığıma 1 liralık çakmak bile bitmiş.
Hayattaki tek başarım,
kaldırım çizgilerine basmadan yürüyebilmek.
Gerçi onda da bazı zamanlar,
insanlara çarparım.
İşte bir tek o zaman,
fark edildiğimi,
anlarım.
Ne acı,
onlarınki de yaşam derdi,
benimki de yaşam derdi.
Öleceğini bile bile,
güneşi bekleyen,
kardelen gibi..
Ateş Şentürk / Kardelen