Saat sabaha karşı 2'yi,
bir o kadar geçiyordu.
Bense,
bozuk el yazımla,
bir çoğunu hiç ediyordum.
Bozuk el yazısı olan kimselerin,
yazma isteği,
bana hep,
kötürüm berduşların,
koşma arzusunu hatırlatır.
Oysa,
koşabiliyordu piçler,
2 Protez bacak,
ve kocaman inançlarıyla..
Başarı kimindi burada?
Yapay protezi hayata geçiren,
Fransız Parenin'in mi?
yoksa,
proteze uyum sağlayan
berduşun mu?
Ya da,
bu ikisini bir araya getiren,
Tanrı mı başarılı olan?
Ya da Charlie Chaplin'in,
"Charlie Chaplin'e benzeyenler" yarışmasına
katılıp,
3'üncü olması mıydı başarı?
İşte başarı bu kadar:
Nahif,
çelişkili,
ve başarısızdı..
Ateş Şentürk